Dat de wereld steeds sneller verandert, is tegenwoordig weinig meer dan een open deur, evenals de  noodzaak om ons werk anders te organiseren. Toch lijkt die overtuiging nog lang niet in iedere boardroom doorgedrongen, getuige de kaalslag die zich in amper twee jaar tijd in het grootwinkelbedrijf heeft voltrokken. Zo bezien lijkt de stroom aan publicaties over theorieën en modellen die een bedrijf ‘agile’ moeten maken, voor veel bedrijven te laat op gang te zijn gekomen. In ieder geval is de hoeveelheid beschikbare titels inmiddels indrukwekkend. Dat weerhield Bart Hufen er niet van een nieuw boek aan dat corpus toe te voegen: Gamification als motor van verandering.

Organisaties transformeren steeds meer in steeds wisselende coalities van groepen mensen die tijdelijk samen een klus klaren om zoveel mogelijk maatwerk voor de klant te genereren. Herhaling en routinewerk komen alsmaar minder voor.

De zorg is een roerige sector. Bezuinigingen, marktwerking, bureaucratie, vermaatschappelijking van zorg, personeelstekorten en kritischer wordende zorgconsumenten vergen het uiterste van zorginstellingen. Om te overleven gooide zorginstelling Philadelphia een paar jaar geleden radicaal het roer om. In Het werkt! lees je het opmerkelijke verhaal van de bedoeling, de beweging en het resultaat. 

Verandering moet beklijven, anders heeft zij weinig zin. Een verandering die beklijft wordt zichtbaar in ander (organisatie)gedrag. Dat is het uitgangspunt van het nieuwe boek van Jaap van ’t Hek en Leike van Oss. In Onomkeerbaar bieden zij hun kennis, kunde en ervaring op dit gebied in compacte vorm aan.

Rini van Solingen en Vikram Kapoor hebben de businessroman De responsive enterprise, in 9 stappen naar een snelle en wendbare organisatie geschreven. In dit boek volgen we Ron, directeur bij een groot internationaal maar bureaucratisch bedrijf, en Mark, directeur-eigenaar van een jong snelgroeiend bedrijf.

Verslaafd aan organiseren is een soepel geschreven boek dat analyseert hoe organisaties verslaafd zijn aan bijvoorbeeld macht, hiërarchie en controlemechanismen. Tjip de Jong benoemt een aantal ingesleten patronen en gedragingen binnen organisaties die iedere adviseur of leidinggevende weleens tegen komt.

Verbeter de wereld begin bij jezelf! Dat lijkt makkelijk gedaan maar is het dat ook? Hoe vaak zitten we vastgeklonken in bestaande processen, patronen, procedures en systemen en hebben we niet het lef om verandering te weeg te brengen?

Hoe zorg je ervoor dat medewerkers betrokken zijn en proactief aan de slag gaan? Die vraag stelde David Marquet zichzelf toen hij kapitein werd op de USS Santa Fe, een nucleaire onderzeeboot van de Amerikaanse marine en een passieve bemanning aantrof. Marquet heeft zijn inzichten opgeschreven in Gooi het roer om!. Daarin geeft hij praktische tips over mensen motiveren en een kijkje in de wereld aan boord van een onderzeeër.

In Aanstekelijk veranderen, sturen zonder te dwingen geeft de schrijver Jeroen Busscher een andere kijk op veranderen. Niet van boven af opgelegd of via verandertrajecten, maar vanuit het aanstekelijke, hij noemt dit sociale infectie. Wordt dit de toekomst voor veranderen?

Het woord ‘veranderdramatiek’ gebruikt hij niet, maar de gevolgen van mislukte veranderprojecten die Anton Cozijnsen in zijn boek De 7 V’s van verandermanagement noemt, kunnen gemakkelijk onder die noemer worden samengebracht. Verspilde tijd, geld en energie. En frustratie, conflicten, verslechterde sfeer en veranderapathie. En dat in maar liefst zeventig tot tachtig procent van alle pogingen tot duurzame verandering van gedrag van mensen in organisaties. Althans, dat is de ‘successcore’ die gezaghebbende bronnen al jaren noemen.

Er is genoeg innovatiepotentie in Nederland, maar deze potentie wordt niet voldoende benut. Met die stelling begint Bart Stofberg Iedereen kan innoveren. We moeten ons innoverend vermogen benutten, meer gebruik maken van de nieuwsgierigheid die bij medewerkers aanwezig is en vooral gaan experimenteren.